Ik reisde naar Londen af voor Musicaltherapie. Mede omdat we al op de luchthaven her en der zingende en dansende collega’s van de Dochter tegen het naar voetlicht en applaus hunkerende lijf lopen, heeft het Bill van Dijkgevoel me volledig in zijn greep Lees verder hiphop
Van tijd tot tijd ontvang ik per e-mail een nieuwsbrief van een enthousiaste onderneming in de consultatiebranche. Heerlijk om te lezen. Al is het maar omdat ik de adviseurs in kwestie al jaren op de voet volg, maar nog altijd niet heb kunnen ontdekken wat ze nu eigenlijk doen voor de kost. Lees verder moed
Vooruit dan maar. Kalm en Waardig mengt zich voor één keer in de zwartepietdiscussie en daarna houden we ermee op. Lees verder intocht
Is een jaar genoeg om ergens aan te wennen? Lees verder een jaar verder
Basisschool De Windwijzer in Almere is vandaag niet dicht, zoals veel andere scholen, maar de kinderen krijgen ook geen les. In plaats daarvan organiseert de school een ‘circusdag’.
Ik houd niet van circus. Lees verder circus
Deel 3 in de serie Treurige Taferelen
– – –
Ik staar door het raam naar buiten als ze de hoek om komen en de straat in lopen. Hij loopt. Zij huppelt. Lees verder schijn
Een maandag in augustus, twee weken geleden. Bij het vallen van de avond kijken we naar een berg, waar op dat moment de volle maan achter vandaan klimt. Er is een hapje uit. Lees verder verduistering
Hoe oud ze precies waren, onze schuurdeuren, weet ik niet. Waar ze vandaan kwamen wel.
Op een mooie zondagmiddag, een jaar of acht geleden, stond er een man bij het tuinhek die zich voorstelde als een voormalige bewoner van ons huis. Lees verder deuren
Een bruin t-shirt en een ruim vallende spijkerbroek onttrokken zijn truckerspostuur grotendeels aan het oog. Hij zat op een eenvoudige houten stoel. Lees verder als het begint te regenen
Nog maar een week geleden moest ik aan Henk Krol denken als ik naar mijn Oude Hond keek. Lees verder game-changer
Ik keek naar mijn Oude Hond en moest aan Henk Krol denken. Waarmee ik niet bedoel dat Henk Krol op een oude hond lijkt, laat ik dat er maar meteen bij zeggen.
Sinds een paar dagen hebben we een een jonge asielzoeker in huis. Zo’n type dat hier rondloopt alsof alles van hem is, gebruik wil maken van alle faciliteiten en verwacht dat op tijd zijn eten klaar staat. Hij heeft nogal wat moeite met onze manier van leven en dat laat hij merken door zo nu en dan iets kapot te maken. Ik denk dat dat eerder met zijn taalachterstand te maken heeft dan met normen en waarden.
Ruimhartig en enthousiast als ik ben, probeer ik onze jonge vriend te helpen in zijn zoektocht naar het geluk. Ik stel grenzen, maar over het algemeen ga ik vriendelijk en welwillend met hem om. Mijn Oude Hond is minder toeschietelijk. Wanneer de nieuwkomer met hem in gesprek wil gaan of even tegen hem aan wil liggen, keert hij hem demonstratief de rug toe.
Ik geloof niet dat mijn Oude Hond iets tegen jongeren heeft. Ook van vooroordelen tegen viervoeters met een andere kleur vacht heb ik nooit iets gemerkt. Mijn Oude Hond is een groot voorstander van ontplooiingsmogelijkheden voor de jeugd. Zo lang we hem en zijn oudedagsvoorzieningen maar met rust laten.
Of is dat te veel gevraagd?
ik dacht ik moet ze alles
in de wereld laten zien
maar toen bleek een zwarte lijn genoeg Lees verder onderkasten
Twee dagen geleden stortte ik na een onhandige manoeuvre een paar honderd meter van een Alp. Lees verder hug
Die trompet blijft maar blazen. De eerste noot is een b en dan volgt een lange, lange, lánge c. Het is geen call to arms, ook geen oproep tot gebed, maar urgent klinkt het wel. Je moet nú komen, het feestje dreigt heel prettig uit de hand te lopen, dit maak je niet snel meer mee, je wilt het echt niet missen. Lees verder muziek met een migratieachtergrond
Het is 5 december 1970, misschien 1971.
Pakjesavond. Lees verder chocoladeletter
Panic is no option. Lees verder paniek
Volgens de Joodse traditie wordt op iedere Sjabbat in de synagoge een deel van de Thora voorgelezen. Op de dag dat het laatste vers aan de beurt is, Lees verder simchat thora
Ik staar al een tijdje naar Stijn. Zijn foto staat op de voorpagina van het ochtendblad. Stijn is rector. Dat is een wat lachwekkende benaming voor de voorzitter van een gezelligheidsclubje, maar studenten verwarren pompeus wel vaker met stijlvol, dus vooruit maar. Lees verder de pijn van stijn
Kerkgang, koffie en kloteweer. Lees verder mondharmonica
Ik had Jan Wolkers aan de telefoon, vannacht. Lees verder jan
Met de temperatuur stijgt deze week ook de spanning in Italië. Lees verder voorbeeld voor europa
Voor mij was het niets nieuws, die Brexit. Ik maakte al in mijn jeugd drie brexits mee. En ook nog een zexit. Lees verder brexit
Italië is een leerzaam land. Zeker voor mensen die geloven in simpele oplossingen voor het vluchtelingenprobleem. Lees verder afrikanen en acacia’s
Dat is het gekke met hekken. Zodra er een is, ontstaat de behoefte eroverheen te klimmen. Lees verder hek
Het is meestal geen onverdeeld genoegen de tanden van de tijd hun werk te zien doen. Natuurlijk, slijtage en verval hebben mooie kanten. Mits goed belicht kan een verrimpeld gelaat van een ontroerende schoonheid zijn. Maar eerlijk is eerlijk, veel vaker brengt een onverhoedse blik op de ouderdom een schok teweeg. Lees verder mooie claudio