internationale vrouwen

Het is bijna een traditie geworden om in deze virtuele kolommen aandacht te besteden aan Internationale Vrouwendag. Bijna een traditie betekent in dit geval dat ik het drie jaar geleden deed en dat ik ervan uitga dat veel mensen op 8 maart ‘kalmenwaardig feminisme’ googlen.

Dit jaar was ik de internationale vrouwen eerlijk gezegd een beetje vergeten. Ik dacht dat we alles onderhand wel geregeld hadden, met gelijke betaling, meer vrouwen in de raad van bestuur en dat soort dingen. Er zijn immers veel bemoedigende signalen. Zo zag ik een interview met Sigrid Kaag, onze meest vooraanstaande Internationale Vrouw van dit moment, in Nieuwsuur en vroeg me af waarom er eigenlijk nog een vervanger voor Halbe Zijlstra nodig was. En ergens anders las ik dat steeds meer meisjes loodgieter willen worden, dus volgens mij zijn we er wel zo’n beetje.

Nou. Nee.

NOS.nl, vanochtend. (5.16 uur, aangepast om 8.30 uur)
‘Nieuwe Schiphol-baas wordt weer een man.’

Volgens het bericht nodigt de luchthaven voor de vacature die ontstaat wanneer de huidige topman Jos Nijhuis vertrekt, alleen mannelijke kandidaten uit. Momenteel is de verhouding in de raad van bestuur twee om twee, zegt de woordvoerder, en Schiphol streeft ernaar dat voor de balans zo te houden. Die redenering is in stompzinnigheid nauwelijks te overtreffen, maar op Schiphol gebeuren wel meer verbijsterende dingen, blijkt uit een andere uitspraak van de woordvoerder. Om te benadrukken dat topman Nijhuis bij Schiphol veel voor ‘de vrouwenzaak’ heeft gedaan, zegt hij: ‘Toen Nijhuis aantrad, bestond het bestuur uit vier mannen. Hij heeft daar twee vrouwen en twee mannen van gemaakt.’ Eén ding weet ik zeker: ik wil niet in een raad van bestuur waarvan Nijhuis de voorzitter is!

Binnenkort moet ik weer vliegen voor mijn werk (ik schrijf diep-emotionele reisverslagen voor internationale mannen en vrouwen) en ik reis vanaf Schiphol. Ik neem me voor om er zowel aan de incheckbalie als bij de douane als bij de gate als in de vliegmachine nauwlettend op toe te zien dat de dienstverlening gelijkelijk verdeeld zal zijn over mannen en vrouwen. Zelfs als dat betekent dat de gezagvoerder een vrouw moet zijn, zul je mij niet horen klagen. Zo’n toestel hoeft toch bijna nooit achteruit in te parkeren.