De laatste dag van januari is een peildatum. Als het dan nog niet vriest en er is ook nog geen vorst van betekenis in het vooruitzicht, kunnen we het schudden.

We kunnen het schudden.

Een jongen van negentien loopt met een neppistool de studio van de NOS binnen en eist tien minuten zendtijd. Lees verder acht uur →

Er gaan maanden voorbij dat ik geen boomkruiper zie. En de dochter heeft volgens mij nog nooit een boomkruiper gezien. Toch verbaast het haar dat ik mijn zakelijke telefoongesprek onderbreek om haar aandacht op het vogeltje te vestigen. Dat verbaast mij dan weer.

Ik ben een expert in heimweegerelateerde kwesties. Mijn oudste herinneringen hebben te maken met Lees verder oude vriend →

Achttien jaar geleden reed ik de Elfstedentocht. Een week daarvoor had de mobiele telefoon zijn intrede gedaan in mijn leven. Een baksteen met een antenne. Vanuit het verre Friesland kon ik op ieder moment laten weten waar ik was. Thunderbirds are go. Lees verder ground control →

Eigenlijk viel het nog wel mee. Er werd behoorlijk veel gelachen, vooral om en door de vier vriendinnen die zich als lama’s en Inca’s hadden vermomd en cerveza-met-tequila hadden meegebracht. Ik hield er nog even rekening mee dat het hele gezelschap wel eens gearresteerd zou kunnen worden voor Lees verder bewusteloos →

‘Het bevalt me uitstekend achter geen enkel vaandel aan te gaan en als een vrij mens in het land der letteren te lopen. Ik verkies in dit opzicht de struikrovers boven de geregelde troepen.’ Lees verder struikrovers →

De bedoeling van deze blog (dit blog?) was dat ik zou bijhouden wat ik hier in het eerste halfjaar van 2015 zoal zie en meemaak, terwijl zij daar is. Lees verder checkpoint charlie →

Anne is een toneelstuk dat gemaakt lijkt voor mensen die nooit naar toneel gaan, hooguit naar een musical. Dat is gelukt. Lees verder anne →

Toen ik klein was, verdiepte mijn oom  zich in de stamboom van de familie. Lees verder familie →

Ik was twaalf jaar oud toen Hilversum 3 voor het eerst Bohemian Rhapsody draaide. Reden genoeg om een jaar of drie lang fan van Queen te zijn. Na die drie jaar had ik het wel gehoord en kon ik verder. Lees verder is this the real life? →

Op een middag in augustus 1979 duwde ik de klapdeuren open die toegang gaven tot de vierde verdieping. Ik liep het lokaal van Molenkamp in Lees verder tuinbroek →

In Zuid-Amerika is de kwaliteit van het wegdek ongetwijfeld niet overal om over naar huis te schrijven. Maar in De Meern hebben we het ook niet makkelijk. Het is de bedoeling dat ik de dochter en haar vriendin om 9 uur in de ochtend naar Huisartsenpraktijk De Weerark breng voor de laatste inenting. Kilometers lang negeer ik eenrichtingverkeersborden en tal van hulpvaardige burgers die mij daar heftig gesticulerend op proberen te wijzen. Om twee minuten voor negen draai ik de Alfa 159 voor de deur van de prikdokter om en parkeer ik de wagen keurig in de juiste rijrichting.

Het jaar begint koud in Mechelen. Lees verder gebakken vis →