jack, jeroen, jackie en joan

Omdat de adrenaline maar niet wil wijken, kijk ik vanochtend de samenvatting van Nederland-Zweden nog maar eens terug. Voordat de verbijsterd juichende, huilende en elkaar bespringende speelsters me opnieuw een brok in de keel kunnen bezorgen, meen ik opeens te horen dat Jeroen Elshof een JackvanGeldermomentje (“Ik heb opeens zo’n gevoel dat we in de halve finale gaan komen. Dennis Bergkamp. Dennis Bergkamp. Dennis Bergkamp. etc.”) te pakken heeft. Gisteravond, tijdens de wedstrijd, was het me niet opgevallen, maar nu hoor ik de commentator van dienst terwijl Daniëlle van de Donk de bal afspeelt naar Vivianne Miedema, die het leer vervolgens doorschuift naar Jackie Groenen, zeggen: “Het voelt alsof het moment voor Oranje dichterbij komt.” Even later zie ik het echte fragment van de goal terug en dan blijkt dat Elshof zijn voorspellende zin helemáál niet op dat moment heeft uitgesproken; terwijl Jackie de bal feilloos aanneemt en het prachtige rechterbeen naar achteren strekt om uit te halen, is Jeroen nog iets aan het mompelen over knäckebröd. Bij de NOS, wanhopig op zoek naar een nieuwe Jack, hebben ze dus ordinair zitten knippen en plakken. Ik voel me enigszins voor de gek gehouden, maar vooruit, de NOS kan het goedmaken. Het is al lang tijd voor een vrouwelijke commentator en dit is het moment om er werk van te maken. Voor de finale van zondag is de eerste naam die bij me opkomt die van Joan. Joan Haanappel.