In de liedjes van Bruce Springsteen rijden veel auto’s rond. Dat betekent niet per se dat die liedjes over auto’s gaan. Springsteen is niet de eerste Amerikaanse schrijver en zal zeker niet de laatste zijn die in zijn werk de auto gebruikt als een metafoor voor iets anders, iets groters. Het verlangen naar een ander, mooier, beter leven bijvoorbeeld. Maar ook status, toewijding en de behoefte om het leven een beetje overzichtelijk te houden. Ik noem er maar een paar; blader wat door de teksten en je vindt er moeiteloos meer.
Een week of wat geleden kwam naar buiten dat Jeep er na tien jaar zeuren en jengelen tot verrassing van iedereen in geslaagd was om Bruce Springsteen zover te krijgen om de hoofdrol te spelen in een commercial. In de film, die The Middle heet, zien we de man van Thunder Road en Drive All Night twee minuten lang in zijn eigen, veertig jaar oude Jeep enigszins doelloos door een besneeuwd landschap rijden. Het nieuwste model van de autofabrikant is nergens te zien. De voice-over heeft het niet over acceleratie en airbags, maar over freedom en fear, over hope en darkness en over the road ahead. Klinkt bekend?
Als Springsteen de modderige Rubicon van de commercie dan tóch een keer ging oversteken, was het geen verrassing dat hij dat zou doen achter het stuur van een automobiel. Chrome wheeled, fuel injected and steppin’ out over the line, nietwaar? Bruce die zijn laatste beetje haar inzeept met een verkwikkende shampoo of zichzelf op een schaaltje Corn Flakes trakteert oogt nu eenmaal net iets minder natuurlijk. Dan liever met een Jeep door de sneeuw van Kansas. Allesbehalve een ‘stijlbreuk’, zoals betrue.nl het noemde.
Logisch of niet, zodra bekend werd dat Bruce Springsteen twaalf jaar na zijn Half Time Show de Super Bowl ging opluisteren met een commercial, was het internet -althans het deel ervan dat zich druk maakt om leven en werk van de heer Springsteen- te klein. Ook de laatste zekerheid in ons bestaan was ons ontvallen; de altruïstische held van het weldenkende westen ging op de valreep dan toch nog door de knieën voor het grote geld. Niet dat hij zijn platen, concerten, theatershows en t-shirts al die jaren geheel belangeloos aan ons ter beschikking had gesteld, maar toch. Geld dat je verdient met reclame ruikt vanzelfsprekend nóg onaangenamer.
Ook op betrue.nl was de redactionele respons op Springsteens opmerkelijke stap op zijn zachtst gezegd zuinigjes: ‘Springsteens enige redding van al te veel hoon is als de boodschap zou volgen dat hij in ieder geval zijn eigen gage aan de voedselbank of een andere liefdadigheidsorganisatie zou doneren.’ Heb je je hele carrière lang geprobeerd in woord en daad te deugen, krijg je uit Nederland het dringende verzoek om nóg een keer de portefeuille te trekken.
Gaat The Middle over een auto? Net zomin als Western Stars over paarden gaat of Letter To You over de posterijen. Laat Bruce Springsteen zich gebruiken door Jeep? Er is iets voor te zeggen dat het eerder andersom is.
Vandaag werd bekend dat de gevierde zanger een tijdje terug door een ijverige state trooper op de bon werd geslingerd nadat hij in het openbaar een borrel achteroversloeg en vervolgens op zijn motorfiets stapte. Jeep haalde onmiddellijk The Middle offline. Dat is niet verrassend. In het keurige midden is nooit veel plaats geweest voor incorrect gedrag en menselijk falen. In Springsteens werk gelukkig wel. Trust the art, not the artist.