Het woord afdingen hoorde ik voor het eerst nadat mijn ouders in 1978 terugkeerden van een verblijf in Lees verder afdingen
vleierij
De luchthaven van Cusco heet Aeropuerto Internacional Alejandro Velasco Astete. Ik hecht eraan dat bij iedere gelegenheid volledig uit te spreken. Ook tegen de taxichauffeur: ‘Son quanto minutos al Aeropuerto Internacional Alejandro Velasco Astete?’
the claws of the mountain lion
A minivan full of backpackers is driving south, high above the Urubamba river. It’s dark on the road, it’s dark in the van. Everyone’s asleep. Almost everyone.
At the far right of the middle seat row somebody who is way too old to call himself a backpacker without sounding pathetic, stares out the window. He looks across the valley, where the snowy peaks of the Andes are lit by more than half a moon, beneath a starry sky as if everything is for free. By the time you’re past the age of the backpackers, all this sleeping is no longer necessary. You prefer to think of the mountain passes, cliffs and slippery rocky paths you have survived over the last few days.
You prefer to think of Alex, guide, spiritual leader, Marley fan and king of the Quechua hipsters, who could easily walk a few miles with two backpacks instead of one, if necessary.
Of Helmuth from Venezuela, who could make an ear infection disappear by means of a well-timed drop of rum (Santa Teresa 1796, of course) in the muña tea. A couple of years ago he was in Europe and visited the stadium of his favorite club Bayern München, for the first time – “I liked it better than the Eifel Tower.”
Of Helmuth’s girlfriend Maria, a beautiful and elegant girl who looked tired after a few hours of walking, but once in the mountains left everyone behind. Earlier that day she had requested to become the adopted daughter of the man who is now looking out at the mountain tops that in the eyes of the Inca resembled the claws of a mountain lion.
Of Nathan and Emily from Minnesota, whose inexhaustible supply of Ibuprofen managed to keep the real daughter’s ankle ligament, torn on the very first morning, under control.
Of the afternoon that preceded this night, when the beers grew bigger and bigger, followed by Pisco Sours en Mojito’s. And of the bottle of Santa Teresa that wasn’t finished yet, so why not, let’s have another cup of muña tea on the train.
A minivan full of backpackers is driving south, high above the Urubamba river. On the other side of the valley the claws of the mountain lion reach out for Ursa Major. At the far right of the middle seat row somebody’s feeling younger than he really is.
May God bless and keep you always, may your wishes all come true and may you stay Wiñay Wayna.
de klauwen van de poema
Een minivan vol backpackers rijdt hoog boven de Urubamba-rivier. Het is donker op de weg, het is donker in het busje. Iedereen slaapt. Bijna iedereen. Lees verder de klauwen van de poema
nieuwe vrienden
Een maand of twee geleden had ik het over heimwee, een oude vriend van me. Zijn bezoekjes zijn niet iets om naar uit te kijken. Sterker nog; hij komt altijd ongelegen. Lees verder nieuwe vrienden
doordeweekse middagen
De kleine bus zwoegt zich omhoog en laat Cusco langzaam achter en onder zich. Het is niet moeilijk om je de Spaanse garnizoenen voor te stellen die over de oude klinkers van de stad marcheren. Die zijn wel wat gewend en kunnen een dieseldampen brakend minibusje dus ook wel aan. Als we hoger klimmen, Lees verder doordeweekse middagen
sol
Maart is nog regentijd in Peru, dus ik was er niet van uitgegaan dat ik met een bruinverbrande kop thuis zou komen. Maar op de eerste ochtend hier schijnt de zon uitbundig. Op de prachtige binnenplaats schuif ik een stoel die nog net in de schaduw staat een stukje naar voren. Lees verder sol
soles
Hadden wij dat nog maar, van die prachtige munten en bankbiljetten die helemaal alleen van je eigen land zijn. Dan ging het met onze economie vast net zo goed als met die van het mooie Peru. Het is wel te hopen dat iedereen in Nederland na de terugkeer naar de gulden ook weer zo opgeruimd en vrolijk wordt als hier.
¡taxi!
Na keiharde onderhandelingen weet ik vanochtend een taxichauffeur zover te krijgen om mij voor 40 soles van Alejandre Velasco Astete –scariest airport in the world– naar het centrum van Cusco te brengen. Kijk, daar heb ik toch mooi profijt van de talloze verre reizen die ik in mijn leven heb gemaakt. Ik laat me niet meer als een onnozele toerist afzetten. Om het berovingsgevaar te verkleinen Lees verder ¡taxi!
nootjes
Ik heb een plaats achterin het vliegtuig gereserveerd. Ik zit bij het raam en de stoel naast me is nog leeg. Ook op de rij vóór me is alleen de stoel bij het raam bezet. Ik heb ruim de tijd om me te installeren voordat de twee nog ontbrekende passagiers verderop in het vliegtuig in zicht komen. Ik heb mijn boek al opengeslagen als ik zie dat de eerste een jongeman uit Japan is. Of uit China of Korea. Ik ben misschien een Europeaan, maar nog lang geen wereldburger.
de sjerp van peru
Het WK van 1970 in Mexico is de geschiedenis ingegaan als het mooiste voetbaltoernooi ooit. Dat had natuurlijk te maken met Lees verder de sjerp van peru
plaatjes draaien
Op zondagmiddag draai ik vinyl. Daarmee bedoel ik niet dat ik iedere zondagmiddag van 1 tot 6 naast mijn platenspeler zit, maar als ik plaatjes draai Lees verder plaatjes draaien
ouder
Op 14 februari koop ik nog wel eens bloemen. En niet omdat het Valentijnsdag is. De laatste jaren beginnen de bloemisterijmeisjes wat meewarig te kijken bij het inpakken van de rozen. Er zit blijkbaar toch een leeftijdsgrens aan die Valentijnsgekte.
brug
Ik herinner me maar weinig van mijn tijd in Leiden. Lees verder brug
schudden
De laatste dag van januari is een peildatum. Als het dan nog niet vriest en er is ook nog geen vorst van betekenis in het vooruitzicht, kunnen we het schudden.
We kunnen het schudden.
acht uur
Een jongen van negentien loopt met een neppistool de studio van de NOS binnen en eist tien minuten zendtijd. Lees verder acht uur
boomkruiper
Er gaan maanden voorbij dat ik geen boomkruiper zie. En de dochter heeft volgens mij nog nooit een boomkruiper gezien. Toch verbaast het haar dat ik mijn zakelijke telefoongesprek onderbreek om haar aandacht op het vogeltje te vestigen. Dat verbaast mij dan weer.
oude vriend
Ik ben een expert in heimweegerelateerde kwesties. Mijn oudste herinneringen hebben te maken met Lees verder oude vriend
ground control
Achttien jaar geleden reed ik de Elfstedentocht. Een week daarvoor had de mobiele telefoon zijn intrede gedaan in mijn leven. Een baksteen met een antenne. Vanuit het verre Friesland kon ik op ieder moment laten weten waar ik was. Thunderbirds are go. Lees verder ground control
bewusteloos
Eigenlijk viel het nog wel mee. Er werd behoorlijk veel gelachen, vooral om en door de vier vriendinnen die zich als lama’s en Inca’s hadden vermomd en cerveza-met-tequila hadden meegebracht. Ik hield er nog even rekening mee dat het hele gezelschap wel eens gearresteerd zou kunnen worden voor Lees verder bewusteloos
struikrovers
‘Het bevalt me uitstekend achter geen enkel vaandel aan te gaan en als een vrij mens in het land der letteren te lopen. Ik verkies in dit opzicht de struikrovers boven de geregelde troepen.’ Lees verder struikrovers
checkpoint charlie
De bedoeling van deze blog (dit blog?) was dat ik zou bijhouden wat ik hier in het eerste halfjaar van 2015 zoal zie en meemaak, terwijl zij daar is. Lees verder checkpoint charlie
anne
Anne is een toneelstuk dat gemaakt lijkt voor mensen die nooit naar toneel gaan, hooguit naar een musical. Dat is gelukt. Lees verder anne
familie
Toen ik klein was, verdiepte mijn oom zich in de stamboom van de familie. Lees verder familie
is this the real life?
Ik was twaalf jaar oud toen Hilversum 3 voor het eerst Bohemian Rhapsody draaide. Reden genoeg om een jaar of drie lang fan van Queen te zijn. Na die drie jaar had ik het wel gehoord en kon ik verder. Lees verder is this the real life?